Dag 14: Religieuze uitzichten

Dag 14: Religieuze uitzichten….
Bij het ontbijt vanochtend hadden ze weer van dat beroemde brood in combinatie met huisgerookte forel uit de rivier hier, was niet verkeerd.

Vandaag hadden we rit naar Egilstadur op het programma staan, we hebben de route echter een beetje omgelegd om een aantal beroemde watervallen ter zien,moesten we echter wel 60 km grindpad afcrossen op zich geen probleem voor onze vriend Yeti. Bij de Dettifoss aangekomen, waren we wel danig onder de indruk van de hoeveelheid water die daar naar beneden stort, nu zijn de Niagara falls groot, maar deze jongen hier kan er ook wat van. (zie wat foto’s). Daarna nog wat broertjes van Deti bekeken, waaronder eentje waarvoor we eerst een half uur door de rimboe moesten waden, maar het was wel de moeite waard.

Daarna doorgereden langs de kust naar de meest noordelijke plaats hier met de onuitsprekelijke naam: Hraunhafnartangi. De bevolkng van dit gat (22 mensen) zijn hevig gefrusteerd omdat de poolcirkel precies 3 km ten noorden van deze schitterende metropool ligt. (inderdaad Ijsland ligt dus onder de poolcirkel, al merk je dat niet in de temperaturen hier). Wel souvenirs bij de lokale benzinepomp, met een polar circle pijltje naar het dorp…

De weg langs de kust (Annemarie haar rij beurt) was mooi maar na 150 km grindpad en kuilen ontwijken was ze wel klaar voor een stukje asfalt. Daarna stonden we in Vopnafjordur (bij onze vierde koffie stop) voor de keus de rode weg a 135 km naar onze eindbestemming of 100 km over een weg waarbij de waarschuwing stond dat er geen garantie was dat de weg open zou zijn vanwege weersomstandigheden. Leek onze een simpel e keuze en Yeti kon zich weer ingraven.

Even iets over de koffiestops, wij dachten dat Nederlanders veel koffie drinken, maar die boys hier kunnen dat nog veel beter. In elk hok/huis/restaurant staan van die grote thermoskannen, je betaald dan 300 ISK, pakt een beker uit het rek en vul je zelf helemaal vol met koffie. (met best een redelijke kwaliteit).

Goed terug naar onze tocht, uiteindelijk bleek de keuze voor de “risico”weg een goede, adembenemende uitzichten, regenbogen, zwarte stranden en sneeuw…. (zie foto’s)

Uiteindelijk maken we elke dag wel wat grappigs mee, dus hierbij het volgende. Komen we aan in ons guesthouse (beetje laat 20.30 want we hadden onderweg ergens gegeten). Troont de beste man (wel een vroom gezicht) onze naar onze kamer. Blijkt dat guesthouse ook als kerk dienst te doen (voor de lokale boeren denken we , wat het staat in de middle of no where) en loopt de beste man de kerkzaal in (voorzien van altaar, stoelen, orgel etc) en opent een deur aan de zijkant van de kerkzaal waar onze kamer is. Dus wij slapen vannacht bijna op het altaar, ben wel heel benieuwd hoe morgen de gemeente naar ons kijkt als wij in handdoek gewikkeld naar de douche lopen terwijl de beste man zijn preek staat te houden. (zie foto)