Dag 17/18:Van moeie voeten tot kristalhelder water

Yep de Abel Tasman Coastal track hebben voor 25 % voltooid (in 1 dag), en was inderdaad een mooie hike. Je neemt de watertaxi tot Corrent Bay, dan wordt je zo’n 4 meter van de kust gedropt. (lekkere natte voeten om te gaan wandelen) en dan bergie op en bergie af met een veelvoud aan uitzichten op de bounty stranden en de kust. Uiteindelijk geëindigd in Onatouhi bay na zo’n 14 km. Dan lig je daar aan het strand te wachten op de watertaxi, je kijkt omhoog naar de palmbomen en mooie vogels en denkt dit is toch wel een hele mooie vakantie.

Met de water taxi terug naar ons onderkomen (wat een mix is van Motel en Hostel).

Daar was net een KIWI bus binnengekomen met een scheepslading millenials die allemaal in de keuken wilden koken en hun was goedkoop wassen. Voor diegene die dit land nog niet hebben verkend, er rijden hier bussen van Kiwi en Stray die van plaats naar plaats rijden (een soort van hop on/hop off) en dan een bonte verzameling van millenials vervoeren. Tot onze verbazing is het percentage dames in dit gezelschap de ruime meerderheid (Simone en Rolande, hebben hier volgens ook gebruik van gemaakt).

Omdat de keuken bezet was door deze jongelui, hebben wij ons maar in het naast gelegen pand begeven waar ze green lip mussels hadden. Nu ben ik niet afkerig van zeevruchten, dus laat maar komen met die groene lippen. Blijken het mossels te zijn met een groen streepje op de rand van hun schelp. Maar de maat van die jongens, daar kunnen ze bij Prins en Dingelmans nog effe wat van leren… joekels. Lekker sausje erbij en bennieboy was weer helemaal tevreden.

Vanochtend in alle vroegte eerst maar eens een stukje hardgelopen hier. Vandaag (dinsdag) zouden we door rijden naar Richmond voor een dagje wijnen. (daar struikel je over de wijnboeren). Echter hadden we gezien dat er in Takaka (middle of where, bijna het noordelijkste puntje van het zuideiland) een bron was met het helderste water ter wereld. OK het was effe 120 km heen en weer, maar goed je bent hier maar (waarschijnlijk) 1 keer. De weg erheen was omschreven als twisty en hilly….. Inderdaad in 25 km 365 bochten, en dan ook weer terug. De RAV had de dag van zijn leven… Komen we bij de Pupa springs (zie google) , zit daar een gat(en) in de grond waardoor 10 m3 bronwater per seconde uit onderliggende lagen naar boven wordt geperst. Dat gaat dan eerst door een aantal lagen steen heen waardoor het puurder dan puur naar boven komt. Je kunt daar 63 meter diep kijken door het water naar de planten op de bodem. Volgens de verhalen hier is dit de plek met het zuiverste water op de aardkloot. Was wel erg indrukwekkend, en ook uitnodigend voor een duik….maar goed dat laatste werd niet op prijsgesteld door onze Maorie vrienden.

Hierna doorgereden naar de wijnstreek rondom Richmond, waar veel avonturiers een wijnhuis zijn begonnen. We zijn bij een aantal langs geweest om even mee te proeven met hun resultaten. Gevolg is dat Annemarie ( altijd een verstokt rode wijn fanaat) nu ook de Pinot Gris en Chardonnay begint te waarderen. Echter als je vraagt waarom ze geen Malbec gaan kweken het simpele antwoord is dat drinken de Kiwi’s niet. Savignon Blanc en Pinot Noir zijn hier wel de standaarden.
Vanavond even bij ons motel in Richmond gegeten. Vraagt die ober of we de speciality of the day willen hebben….. Dat was dus een 500 gr Angus rumpsteak, met frietjes en salade…. Iets te veel eiwitten voor onze magen, dus de 300 gr steak leek een beter behapbaar alternatief.

Morgen gaan we door naar de westkust, waar we op zoek gaan naar rotskusten, gletsjers etc. We houden jullie op de hoogte.

Deze dag even geen foto’s vanwege wat problemen met Internet en SD kaarten. Morgen hopelijk beter, dan zullen we ze bijsluiten.