Dag 5&6: Fitty en onsen avonturen

Maar even een verslag van twee dagen. Op woensdag de auto opgehaald, bij Nippon cars in het midden van Tokyo. Op zich geen probleem maar die mannen spraken echt geen woord Engels. Om dan maar in je beste japans uit te leggen dat je een full coverage Insurance wil hebben ipv een CDW,dan ben je zo 10 minuten verder. Uiteindelijk geregeld en we kregen zelfs de auto mee zonder maar ook een creditcard te tonen, beetje weird. Maar goed toen hadden we de beschikking over een Honda Fit, knalblauw met vier deurtjes en te kleine bagageruimte voor onze hutkoffers. Gelukkig zat er een Navi in die zowel Japans als Engels uitbraakt. Eindbestemming erin gezet (Fuji) en toen op weg door het spitsuur in Tokyo. Ook in deze bak weer de richtingaanwijzer waar bij ons de ruitewissers zitten, maar dan wende nu sneller dan in NZ.

Maar naar zo;n 35 km waren het dorp uit en zagen weer wat groen aan de zijkant ipv bebouwing. Voorspoedige trip gehad naar Fuji, het was wel een beetje bewolkt, maaar dat was wel lekker na al de zon in Tokyo.

Nu dachten we dat Frankrijk het land van de tolwegen was, nou mooi niet. Nu weten we ook waar ze al die wegen van betalen… We hadden zo’n pasje aan boord van de Fitty laten monteren, zodat je bij de (vele) poorten gewoon kunt doorrijden. Einde vakantie zien we wel wat de kosten zijn.

Aangekomen in ons mooie hotel in een van de vijf beroemde meren die rondom Mount Fuji liggen. Sávonds bij de buren gegeten, full noodle meal… yammie yammie. Nu is de Mount Fuji waarschijnlijk mooi maar hij/zij was gehuld in nevelen…..

Bij de morgenstond was het weer wat opgeknapt en zagen we de berg beter. Het is eigenlijk heel gek, het gebied bestaat uit vele bergen maar max 1600 meter hoog en dan ligt daar heel geisoleerd een 3376 mt hoge vulkaan met een witte kruin.

We hebben vandaag besteed aan het rondrijden rond die berg (120 km) onderweg wat leuke dingen bezocht. Twee caves gedaan, waarbij de laatste een serieuze waarschuwing had over een afstand van 5 meter de doorloop (kruip) hoogte 90 cm was….. Nu heeft Benny boy een cave trauma opgelopen in Valkenburg een aantal jaren geleden, dus van dat in die donkere, natte gangen kruipen is nu niet echt mij ding. Maar uiteindelijk was het wel leuk. Verderop kwamen we tot onze verassing een uilen dierentuin tegen, wel hebben nog nooit zoveel (ongeveer 40) verschillende uilen gezien.

Daar waar we onderweg de Fuji goed konden zien hebben we wat mooie plaatjes geschoten. Een plaats was wel bijzonder, staan we een plaatje te schieten, klopt er een japanse dame op mijn rug met een briefje van 1000 Yen. Ik dacht die wil wisselen, of die geeft me een fooi, of wil iets verkopen, ik kon er geen echt geen japans touw aan vast knopen. Maar ze bleef maar op dat bankbiljet wijzen en vol zinnen japans over mij uitstorten…. Toen viel het kwartje, op de plaats waar wij een plaatje van de berg stonden te schieten was precies het plaatje wat op een 1000 Yen biljet staat… OK weten we ook weer.

Ons hotel heeft nog wel een specialiteit, nl een Onsen. We werden daarvoor uitgenodigd en kregen de sleutel. Wat blijkt nu een onsen is een badhuis…. Daar aangekomen, moet je allereerst jezelf voorzien van slipper en een soort van judo pak (staat Annemarie heel goed), dan kom je zo’n badhuis binnen,alles gaat uit (dames en heren gescheiden) en dan loop je de “wasstraat” in, eerst volledig inzepen , haren in de shampoo. Flink schrobben en dan het zootje schoonspoelen, vervolgens een emmer koud water over je kop gieten en dan mag je in het bad (42oC) bijkomen. Na een minuut of tien ben je zo ongeveer een rode kreeft, en is het afspoelen en klaar is kees. Leuk ritueel, zal wat foto;s bijsluiten (van de hardware). De onsen in het hotel had wel de luxe dat ie uitkijkt op Fuji.

Goed morgen gaan we weer op pad naar een gehucht in de Japanse Alpen (Tsumago) waar blijkbaar de tijd heeft stilgestaan.

Foto’s gaan we morgen toevoegen

We gaan het zien.