Dag 23 Return en een terugblik

Vandaag inderdaad via mooie route terug gereden naar Havana, waar het nog wel een puzzeltocht was om het vliegveld te vinden. Op een gegeven moment reden (wel in de goede richting) maar doelloos in een suburb, waar in de straatjes wel heel smal werden. Zit er ineens een taxi achter me te seinen met zijn lichten en komt naast ons staan. Vraagt waar we heen moeten, en gaan voor ons rijden naar het vliegveld, aardige vent. Auto ingeleverd en de extra deuken en pek vlekken werden zonder problemen geaccepteerd.

Op het vliegveld toch nog maar even onze einde middag, suiker/vitamine (er zit immers Mint in) shot genomen, de laatste Mochito..

Ingechecked en in geladen in een oude 777 bus naar Parijs. Nu ben ik niet heel breed, maar die stoelen bij Air France zijn echt gemaakt voor Cubanen of hele kleine fransman. Zit er naast me een Zweed, die ook letterlijk figuurlijk de naam (en geur) van zijn land verspreid…. Goed met vertraging aangekomen in Parijs, vlucht gemist naar Amsterdam, dus dan maar de volgende vlucht,

Maar goed dan komen we ook wel overheen.

Even een kort terugblik van onze ervaringen: We hebben de afgelopen 3 weken, 3704 km rondgereden op dit mooie eiland. Het idee om naar Cuba te gaan, kwam van Annemarie (goed idee achteraf) en was ontstaan uit het idee dat dit wel eens het laatste jaar zou zijn dat je Cuba in de “orginele”staat kan zien. Na drie weken observeren, kan je gerust de conclusie trekken dat dit land minimaal een of twee decennia nodig heeft om op een europees niveau te komen (als ze er ooit komen), maar de vraag is ons ze dat ook echt willen. De broertjes Castro hebben met hun partij de teugels nog redelijk sterk in handen. Sommige mensen die wij spraken willen ook echt niet naar die kapitalistische structuur. Met name de keuterboeren, die vinden het wel goed zo. De staat betaald het onderwijs, de gezondheidszorg, maaltijden voor kinderen op school etc.
De belangrijkste observatie is, en die is gelijk aan onze ervaring in Roemenie en Bulgarije, in de winkels is er ook gewoon niets. De schappen zijn leeg en alleen de primaire levensbehoeften zijn te krijgen. (behalve de volle schappen met Rum en Bier, volgens ons is het % alcoholisten hier redelijk hoog, ze drinken echt de hele dag). Daardoor ritselt iedereen met iedereen, corruptie geen probleem, om maar aan paar CUC te komen.

Eten, is hier gewoon voeding. Eenzijdig met geen greintje fantasie. Groente is zeldzaam, (zeker verse) en eiwitbronnen zoals vlees worden met kilo’s naar binnen gestouwd. Melkproducten zijn zeldzaam. Rijst met bonen zorgen voor de koolhydraten. Brood is alleen te krijgen in de variatie wit, zonder smaak, korstje of zo iets. Drinken, (naast Rum/Bier) is water, en limonade op straat. Er is wel een (staats) cola variant en een 7-up in blikjes maar die zijn voor de gemiddelde Cubaan, niet te betalen.

Bevolking: Over het algemeen als je aanspreekt in Spaans, dan komt de glimlach naar voren en zijn ze best wel vriendelijk. Ze willen je graag helpen, (Auto oppassen, wassen, wegwijzen) maar dan hoort daar wel een beloning tegenover te staan. Nu verdient de gemiddelde Cubaan tussen de 16-25 CUC per maand. Dus als 1 CUC fooi geeft dat bijna het salaris van twee dagen werken. Omdat 1 CUC fooi soms wat weinig lijkt in onze ogen, wordt er blijkbaar al snel meer gegeven, waarmee ook de verwachting van de Cubanen bij een fooi of een beloning omhoog gaat. Wij denken dat ze meer aan ristel/fooi CUC’s binnen halen dan aan arbeid.

Natuur: Mooi land met een zeer weelderige vegetatie. (het mooiste is dit rond Baracoa). Zeer vruchtbaar door het klimaat. Vraag me alleen af wat ze nu met al die bananen doen. Die kan je bijna niet alleen maar opeten, daar zijn we er veel te veel van.

Hygiene: Op zich zijn de Cubanen wel heel proper voor zichzelf, schone kleding etc. Echter de toiletten, waar je dan ook bent (behalve op je hotelkamer), daar moet je gewoon niet komen. Hygiene nul komma nul, nada.. Er is nooit water, WC papier is normaal niet te krijgen. (dat is hier een luxe artikel). Op straat in de steden, is het echt smerig, de straten liggen open, vuil welliswaar verzameld in containers, maar die worden niet opgehaald dus stinkt het net zo hard. Huizen worden niet onderhouden, dus alles holt maar achteruit ipv vooruit,

Vervoer: Ja er schijnen treinen te zijn, we hebben een hoop spoorweg overgangen gedaan (en daar moet je echt stapvoets over een rijden, anders kan je je uitlaat later ophalen) maar nooit geen trein gezien. Auto’s is een beleving, echt oude shit van 30-50 jaar oud. Fietsen, hebben ze ooit uit China gekregen, die zijn in een staat van complete ontbinding. Bussen, zijn er voldoende (meestal verbouwde vrachtauto’s) maar de frequentie is redelijk laag. Overal zie je mensen gewoon wachten langs de weg. De grootste tijdsbesteding van een Cubaan is volgens ons wachten. Liften is de meest normale manier om ergens te komen, maar wij hebben ons daar niet toe laten verleiden. (op advies van reisorganisatie en reisleiders hier. Als je lui meeneemt, en ze verlaten dan je auto, dan mag je blij wezen dat de achterbank en asbakken er nog in zit…..

Samenvattend, een leuk en leerzaam land, waar nog veel valt te veranderen (verbeteren ??) maar dat gaat nog wel even duren.

Goed er nu weer een beetje sparen voor ons volgend avontuur !

Ik hoop dat jullie door de verhaaltjes een beetje een beeld hebben kunnen vormen van Cuba