Het begin is daar

Ok de eerste twee dagen zijn alweer voorbij en ons Spaans vocabulair is met drie honderd procent toegenomen. Dag 1 was inderdaad kijken hoe je kan verzitten om niet met een trombose been aan te komen, maar dat viel wel mee. iets ruimere stoelen en drie films kijkend (Big Game, Missin Impossible and Fantastic 4) kom je de tien uur wel door. Daarna overstappen in Panama City en dan naar het sigarencapitool Havana. Daar aangekomen, vraagt die miep bij Customs of we de afgelopen maand in Afrka waren geweest.... toch nog bang voor ebola ( ik had inderdaad wel een verhit hoofd). maar goed stempels op allerlei formulieren een VISA en binnen be je dan.
Koffers waren ook wonderbaarlijk meegekomen dus met een taxi naar het hotel downtown. Het uitzicht onderweg bevestigde inderdaad de het feit dat ze daar de afgelopen 50 jaar een chronisch tekort aan asfalt hebben gehad en het dus een slalom is tussen de gaten. Hotel aangekomen en met een borrel op bed nog even de dag doorgenomen en toen pitten.

Wordt in midden in de nacht wakker ( wat niet geheel abnormaal is met een jetlag) en stap met een sprong rechts uit bed, ( normaal thuis geen probleem) maar stond een houten kast gemaakt van degelijk Cubaans eikehout, met scherpe punten. Dus ramde ik tegen die kast aan, met als resultaat terug te worden geknalt in dat bed met een fikse scheur in de voorgevel. Goed de volgende ochtend viel de schade nog wel mee met scareface.

Dag 2 lekker ontbeten, daarna had Vanamks een autochtoon geregeld die wat uitleg kwam geven wat je vooral in Cubs moet dien , maar nog belangrijker wat je niet moet doen. Ons Hotel ligt midden in Old Havana, wat ook wel te zien is aan de huizen. te voet de hele dag de bekende dingen afgelopen en ons reeds laten verleiden tot de nationale trots hier, namelijk de Mojito. Man dat spul drinken ze niet als limonade en kost het zelfde als een cola 2 CUC. Dat geld is ook wel een avontuur hier, ze hebben CUC waarmee de toeristen alles betalen ( 1 CUC is 0,95 Euro) en dan hebben ze ook nog een nationale munt de CUP ( er gaan 25 CUP in een CUC). de briefjes lijken op elkaa en de gemiddelde Cubaan is ook niet vies van een extraatje, dus opletten met die boys.
Internet is hier echt een ramp, men heeft het niet of het gaat met de snelheid van een modem uit de jaren tachtig. Zijn we nu nog in Havana laat staan straks in de rimboe.
Nu is het klassieke beeld van Cuba dat ze daar nog rijden in cadillacs etc UT de jaren 60, je gelooft het of niet maar dat is nog steeds zo. We hebben nog nooit zo' n zootje met tierips bij elkaar per gehouden, handgeschilderde puinbakken gezien.

Ove per het vervoer doen we morgen wel een verhaaltje.

Sigaren en Salse is een beetje ons thema dit jaar. Goed roken doen we niet dus die sigaren zijn leuk om te zien, maar dan heb je het wel gehad. Die Salse tja, nu zijn wij nog geen wereldsterren geweest met dansen, maar voor dat Salsa spul moet je echt een genetische aanleg hebben voor een heupbeweging. Onze conclusie dat gen hebben we niet ( sorry dochters). Ronald volgend mij jij dan homozygoot voor de gen. Salsa passen wij nu maat toe in de culinaire sfeer. ( Dave, heb nog wel een paar ideeën voor je ).

Vanavond nog ergens een maal scoren , en dan morgen de rest van de stad verkennen.
Het weer is hier heel simpel, 32 0c, 80% RH, dus die Mojito verlaat je lijf weer in 30 minuten via de huidplooien.