Dag 15: Hiking voor gevorderden

Vandaag weer even ons ochtendritueel met Bagels als ontbijt, niet echt lekker maar als je ze 90 seconden in de magnetron gooit dan wordt het een stuk kauwbaarder. Veel fruit gaat er altijd in. Om 10.00 met Simone afgesproken op de parkeerplaats in Whister, eerst even energie dingen ingeslagen bij de lokale AH. Nootjes, repen, energy drinks, komkommers, dacht even dat we drie dagen op pad gingen…

Simone heeft al een groot aantal hikes gedaan van 1 uur tot 12 uur, en mag dan zeker worden gezien als de expert in vergelijking met onze ervaring in deze. De keuze was gevallen op Joffre Lakes Provincial Park. Nou provincial was het inderdaad, eerst rij je ongeveer 60 km de rimboe in (prachtige uitzichten), met een kluitje haarspeld bochten waar onze bus effe terug moest naar de 2e versnelling, dan komen we aan bij parkeerterrein waar de bus net paste. Goed alle voeding in verpakte vorm in de rugzakken gestouwd en dan maar lopen. Deze hike was een route langs een drietal meren, die allemaal worden gevoed vanuit 1 gletsjer. Op zich prachtig ware het niet dat die drie meren op een hoogte verschil van zo´n 1000 meter liggen. Dus de weg heen was een continue uphill, die in het begin nog redelijk het woord pad kon dragen, echter de weg van middle lake naar upper lake, was meer voorbestemd voor die beesten waar ze ook heerlijke kaas van maken (Geiten) en prachtige klauterpartij waar bennie boy maar 1 keer op zijn plaatje is gegaan en daarbij de zonnekap van het fototoestel naar zijn grootje heeft geholpen. De uitzichten waren echt adembenemend (alsmede het stijgingspercentage, wat de longen van Annemarie op de proef hebben gesteld) en een paar foto’s bijgesloten. Het is gewoon mooi en stil, daar in die wildernis. Aan het upper lake maar een beetje van dat voedsel naar binnen geslagen, anders hadden we dat voor jan snot naar boven gesleept. Komen we bij Upper lake een kerel tegen die vraag of wij een iPhone kabeltje bij ons hadden. Nu kan jezelf afvragen wat je in godsnaam met zo’n kabeltje wil in de middle of nowhere, geen stopcontact gezien onderweg. Nu is Benny boy altijd voorzien van reserve onderdelen in de rugzak, en ja ik had inderdaad zo´n kabeltje meegenomen. Die kerel zo blij als een kind en of ie dat kabeltje 20 minuten mocht gebruiken, no problem toch.
Zitten we daar aan dat upperlake zo´n droge bagel naar binnen te werken, horen we ineens een snorrend geluid en stijgt er een drone op naast ons. Die vliegt over upperlake heen en daarna over de gletsjer en blijft daar hangen. Komt die kerel van dat kabeltje terug met een ipad gekoppeld aan de drone besturingsmodule, en laat ons trots zien welke opnames (in 4K resolutie voor de techfanaten) hij aan het maken is met de drone op de gletsjer. Dit was echt cool !!! Hij vroeg of ie kabeltje nog wat langer mocht gebruiken, effe wat telefoonnummers uitgewisseld en dat zien we dan vanavond wel. Blijkt die kerel een bekende Video Choreograaf te zijn, we hebben hem gevraagd om wat drone foto/video’s naar ons te mailen. (kunnen we mooi gebruiken in onze vakantie video). Zoek even naar Devin Olson op You Tube en je staat echt verbaasd. (Explore BC: A year in BC through a drone in 4K)
Goed vermoeid maar voldaan, terug uit de rimboe naar whistler, voor de laatste keer gekookt bij Simone thuis.

Simone gaat vanavond haar afscheidsfeestje vieren in een ondergrondse discotheek in Whistler. Geen toegang voor mensen die wat meer op leeftijd zijn, dus wij hebben ons wijselijk terug getrokken in onze bus…. (geen probleem met een goede vriend uit de Napa Valley). Simone gaat zich nu realiseren dat inderdaad het avontuur hier gaat eindigen en op weg gaat naar een nieuw avontuur, dat het dagelijkse uitzicht op de bergen zal veranderen, en dat ze wel een aantal friends for life heeft ontmoet hier. Deze mensen zijn echt wat ons betreft een beetje nomaden met veel levensvreugde, de hele wereld is hun wereld, en reizen/werken in minimaal drie continenten is zo beetje de standaard. Goede keus ons inziens.

Morgen gaan Annemarie en Benny boy zelf even een hike doen, en pikken we morgen middag Simone op en proberen als die zooi in die koffers te krijgen…