Dag 11: Van onthutsende beelden tot primitieve ee

Blijkbaar is de maand september nog laag seizoen in India (seizoen loopt van Okt-Maart), met als voordeel dat we echt soms de enige (niet Indiase) toeristen zijn, lege hotels, lege zwembaden, genoeg plaatsen in restaurants en foto’s van monumenten een horde mensen er op. Nadeel is dat de luchtvochtigheid hier 90 % is en bij een temp van 36 oC is dat een garantie voor kabbelend e bergbeken vocht over je rug.

Vanochtend lekker een rondje hardgelopen in het dorp, moest wel wat koeien ontwijken en hun uitwerpselen, maar iedereen die je tegenkomt, roept Namastee of Goodmorning.

Daarna met de gids naar de tempels van Khajuraho, (een World Unesco site). Het verhaal is dat deze tempels (hindu) zijn gebouwd in de 9e en 10e eeuw, daarna zijn overwoekert door de jungle en pas begin 19e eeuw zijn herontdekt. Er stonden origineel 85 tempels waarvan er nog 25 overzijn.

Als je daar loopt en kijkt weet je niet wat je ziet, duizenden heel gedetailleerde sculpturen die allemaal anders zijn en ongelooflijk mooi zijn.

Nu is het andere verhaal dat de sultan in die tijd,een dochter had die vroeg weduwe werd en niet meer aan de man kwam (of wilde) Papa lief wilde toch graag dochter stimuleren om wat meer sexueel actief te zijn en besloot om tempels te voorzien van een aantal expliciete sculpturen.

Nou we hebben ze gezien en ik moet zeggen dat zelfs Godelieve daar rode oortjes van krijgt… Sodomie, zelfbevrediging, standjes waarvoor je een diploma hoger yoga voor moet hebben. Genoeg materiaal voor een aantal mooie kiekjes.

Daarna met een andere gids een tour gemaakt door zijn woonplaats (blijkbaar is het dorp hier opgedeeld volgens het kasten systeem en zagen ook met het betreden van de wijk met een lagere kaste de woonkwaliteit (voor zover je daar over kunt spreken) achter uit hollen. Heel primitief, (vrouwen die de was gewoon schrobben met water over de straat (moet de kleding wel van goede kwaliteit zijn). Koeien, ossen, geiten en ezels in de gang/binnenplaats, gebitten van die mensen zijn goed voor goudmijn voor de lokale tandarts. Was een goede ervaring, ook wel aardige contacten gehad met de kinderen daar.

Zoals elk jaar proberen we een (orgineel/echt) schilderij mee te nemen uit het land waarop drie dames staan met traditionele kleding, maar in een moderne kleurige uitvoering. Nu hadden bij ons Cooking school een paar dagen geleden een mooi voorbeeld gezien. Dus die lui gebeld of ze een foto daarvan via WA konden sturen (soms is internet echt handig). Aldus geschiedde en wij naar een lokale schilder met de vraag of hij zoiets kon maken met olieverf en canvas. Yeppie zes uur later was het klaar, effe onderhandelen over de prijs en hij blij en wij blij.

Lekker gegeten bij een lokale indiaas restaurant,dat barst het hiervan…

Goed morgen moeten we wat vroeg op omdat we een rit van 12 uur voor boeg hebben (is maar 420 km, maar het gaat allemaal niet zo snel hier).\

Eerst langs een park waar we misschien nog tijgers kunnen zien en dan door naar Varanasi, het religieuze centrum van India. (en voor Annemarie, want daar hebben ze wel honderden plaatsen aan de Ganges waar ze hun overleden familieleden verbrande en dan uitstrooien over de rivier, waar 5 meter verderop een Hindu een heilige onderdompeling ondergaat. We gaan het zien.