Dag 18; Van wijnen tot Grohe watervallen

Vandaag maar eens begonnen met een rondje hardlopen rondom het Brannen Lake, was niet bijzonder een beetje een Reeuwijkse plas in het klein zonder fietsers.

Daarna heerlijk zondag’s ontbijt gedaan zoals gisteren al gemeld en rond 11.00 op pad.

We hadden gisteren besloten om ons avontuur naar Port Renfold, maar de wijnstreek te bezoeken. Even de kaart bestuderen en wat hulp van een vriendelijke jongedame bij het Visitor Info van de metropool Duncan ( die trouwens heel trots vermelde dat ze 4 maanden in Breda had gestudeerd) kwam aan een selectie van 5 wijnhuizen. Annemarie zou de BOB zijn.

Wat trouwens wel opmerkelijk is de directe contact levels van de mensen hier. Stonden vanochtend bij de kassa van een supermarkt, begint de dam een uitgebreide verhaal te vertellen dat ze was geboren in Den Haag en sinds haar 6e hier woonde (geen slechte keus) maar het enige was nog in het nederlands kon was een sinterklaas liedje, welke ze wel wilde voordragen…. Om maar geen ellende te hebben, hebben we dat vriendelijk afgewimpeld. Loop je in zo’n winkel, komt er echt een complete stranger naar je toe, die een lokaal kaasje in de hand heeft, en ons ervan gaat overtuigen dat dit toch wel het neusje van de zalm is hier. Die kerel werkte daar niet, kreeg geen provisie maar was gewoon een klant. Dit soort zaken zie ik toch echt niet bij AH in Nederland of Belgie gebeuren.

Goed op weg naar de eerste Winery, (Cherry Wineyards) echt in de middel of nowhere, met smalle weggetjes, daar aangeland hebben we kennis gemaakt met de meeste overwegend witte wijnen. Aardig spul, maar erg jong en nog geen houten vat gezien. De port die ze maakten was wel lekker, dus een klein flesje voor in de laatste lege koffer. Wijn huis nummer 2 was Damali, en daar zijn ze echt los…. Het is een combinatie huis van wijn en lavendel. Normaal zou je dat spul gescheiden houden, heeft ten slotte twee compleet verschillende doelen. Maar nee hier knalde ze een of ander extract van Lavendel door de wijnen. Waardoor je meer een Robijn wasverzachter ervaring kreeg. Als klap op de vuurpijl hadden ze heel trots een rose gemaakt en die gemengd met rabarber. Man man geen wonder dat die lui niet naar Europa exporteren. Het laatste huis (de vierde en de vijfde hebben links laten liggen ivm de tijd) was best wel goed met wit en rood. Aardige verhalen van deze jonge wijnboeren, en het spul was ook wel goed. (Blijkbaar heel veel awards gewonnen in Canada, maar ja als de rest rabarber spoeling instuurt dan ben je al snel nummer 1).

Daarna doorgereden naar aan National Park waar we nog een korte hike hebben gedaan naar de beroemde Little Niagara Falls (Waterval). Nadat we ongeveer 500 meter over een droge rivierbedding hadden gestrompeld, werd ons vermoeden de waarheid. Dit was wel een heel Little Niagara falls. Als je een flinke Grohe regendouche aanzet komt er meer water uit. Goed het moet worden gezegd die pies straal komt wel van 45 meter hoogte

Op weg naar Victoria (waar onze camping is) nog langs een paar mooie viewpoints gekomen, waar je toch kunt zien dat dit een spectaculair eiland is. (Lengte is 500 km breedte 140 km).

Goed het weer is weer opgeknapt en we zitten buiten (!) met onze borrelhapjes aan de picnic tafel.

Morgen gaan we Victoria verkennen. (blijkbaar zijn Prins William en Kate en hun kids ook op bezoek hier, misschien lopen we ze morgen wel tegen het lijf)