Dag 21 en 22 Strand en strand

Zaterdag van St. Alicia aan St. Maria gereden, lange rit 420 km met onderweg typische cubaanse huisjes (zie foto) te midden van heel veel citrusgaarden (heet dat zo ?). Onderweg kwamen nog een slang tegen die wel heel stil bleef liggen, maar die was geraakt door een auto of bedwelmd van de uitlaatgassen. Dit laatste is echt wel probleem hier, die vrachtautos produceren een continue rook wolk (de oude oldtimers produceren ook aardige pluimen maar dat is meer de smeerolie dan de benzine denken we). Je vergaat als je achter zo vrachtauto rijdt en in de steden/dorpen zie je de mensen op de brommers en fietsen toch wel meer en meer met een monddoek voorrijden. Nu heb ik die recirculatie stand in de auto in Nederland echt nooit aanstaan, hier in onze A4 is het de meest gebruikte schakelaar op het dashboard.

Nu is dat St. Maria wel een aardig verhaal, dit is een soort van atol met honderden kleine eilandjes (meestal begroeid met mangrove) met van die Bounty strandjes. Dit geheel ligt zo’n 45 km uit de kust. Nu kan je natuurlijk een veerpont installeren om dit gebied te ontginnen voor toerisme, nee daar hebben de cubanen iets anders op bedacht. Ze hebben simpel een soort van afsluitdijk in zee gegooid (maar dan wel eentje van 51 km) met daarin 50 bruggen (waardoor dus de waterstroom (bijna) intact kan blijven. Op een van de grotere eilandjes hebben ze zelfs een strip asfalt neergegooid waarop je met kleine vliegtuigjes nog wel kan landen. Het meest noordelijke eiland (en het grootste, 20 km bij 1 km) daarop hebben ze nu een aantal exclusieve resorts gebouwd. Dit zijn resorts waar je dus geen cubaan meer als gast vindt. En ik moet zeggen dat de andere twee waar we hebben gezeten (telkens voor een paar dagen) waren redelijk, mbt kamer, hygiene en eten. Deze toko (Meila Buena vista op Cayos Santa Maria) echter is wel iets waar je het een week kunt uitzingen.

Knalgrote kamer, met bedden daar kan je wel 6 vluchtelingen in laten slapen, een jacuzzi bad, een balinese stortdouche buiten (dat is echt leuk, ik heb altijd gedacht dat dit soort douches een emmer koud water boven je hoofd was die je dan moest omkieperen, nou mooi niet , een douchekop waar meneer Grohe nog wat inspiratie kan opdoen), balconia met uitzicht op ondergaand zonnetje in de zee. Maar het meest leipe is dat je hier een personal butler krijgt toegewezen, en die beste man/vrouw loopt zich de het vuur uit de sloffen om alles voor je klaar te zetten. Glaasje cava bij de zonsondergang, koffie op het strand. Zij wilde graag weten hoelaat we de jacuzzi klaar wilden hebben staan s´avonds na het eten. Nou dat gaat wel iets te ver,kan zelf die kranen wel open draaien en die bubbelmachine aanzetten) Maar dus een ongekend service level en het eten in de restaurants was ook een openbaring. Visjes die er erg eng uit zagen, maar nog beterde smaakten.
Internet as you go, barretjes met cocktails all over the place. Kunnen we jullie aanraden als afsluiting van zo’n reis.
Goed morgen nog even terugrijden naar Havana (450 km) en dan de avond vlucht naar Parijs.