Dag 19 en 20: Beaches en kleine kistjes

Goed dag 19 en 20 hebben we doorgebracht in zo’n resort. Echter wel een waar ook de Cubanen komen dus het is niet helemaal Canarische Eilanden of zo. Nu is een dag aan het strand liggen een hele opgave voor ons (en niet alleen omdat je dan s’avonds zo rood als een pas gekookte kreeft bent) maar we willen graag alles in de omgeving zien. Dus uurtje strand en dan met de bolide op avontuur.

Tijdens dat rondrijden kwamen we in een zoutwinningsgebied terecht waar blijkbaar ook nog wat vliegend spul is en inderdaad, lepelaar (wel met een vreemde kleur), flamingo’s, kraanvogel, reigers gespot. Daarnaast kroop er ook nog een slang van zo´n 1,5 meter over de weg. (slangen in Cuba zijn niet giftig is ons verteld kunnen je hoogstens wurgen).

Eten is zo’n resort is wel apart hebben we gemerkt, ze hebben hier drie a la carte restaurants en een buffettoko. Wij op avond een naar de Italiaan, moesten we blijkbaar in de ochtend reserveren, maar toen waren we nog onderweg. Gevraagd of ze echt niet een cancellation en een tafel voor twee. (gewoon op best spaans proberen, een beetje blijven lachen en een knipoog) en ja dat was wel te regelen. Italiaans was wel een te regionale beschrijving want de kaart beschreef, 1 pizza, 1 paella, 1 macaroni, 1 pollo (kip) vooraf een salade mixed (kunstig cirkeltje van plakjes komkommer op een schaaltje), of een salade met een niet uitspreekbare naam. Dit laaste was dus een ijskelk vol met vruchtjes. Glaasje wijn erbij en klaar in drie kwartier.

De tweede avond maar het buffet geprobeerd, op zich goed, verse visjes en garnalen, biefstuk reepjes (die hebben we lang niet gezien). Dan is het een lol om naar die andere tafels te kijken met cubanen. Die komen met borden voer aanslepen waarvan de hoogte gelijk is aan de doorsnede van het bord. We vroegen ons waar ze dat in hemelsnaam laten…. Nou heel simpel niet in hun maag, de dames trekken hun rundlederen schoudertassen te voorschijn,daar komen dan plastic zakjes uit waarin de kippepoten, calamares, visjes en garnalen verdwijnen), zakje in het tasje en morgen hebben we weer te eten. De rijst namen ze niet mee….

Nu heeft Annemarie een aantal dingen die ze altijd op een vakantie wil zien, een daarvan is wel een beetje morbide. Begraafplaatsen hebben altijd een bijzondere aantrekkingskracht op Annemarie en we moeten dan ook zeker een paar van die dingen bezoeken.

Nu kwamen langs een van de vele die we hebben gezien, maar wat toch wel een speciale was. Heel fleurig met allemaal (kunst, echte houden het maar 4 uur vol in de zon) bloemen. Maar tot onze verbazing met allemaal grafkisten (steen, boven de grond), met een formaat van 60x60x40 cm. Nu zijn die cubanen wel klein, maar in zo’n kistje pas je alleen als je Houdini heet. De lokale cubaanse onderhoudsman in ons best spaans maar eens gevraagd, hoe dit nu zit. (voor hetzelfde geld sta je op de lokale dieren begraafplaats). Wat blijkt nou, je word inderdaad in een normaal graf begraven (daar waren er ook wel een paar van), maar zodra dust to dust is geschied, worden de beenderen opgegraven en overgebracht in een zo’n klein kistje. Wel een efficiente manier om je begraafplaats ruimte te benutten. Waren wel mooie grafkistjes.

Vanavond gaan we het Cubaanse restaurant eens verkennen. Morgen rijden we door naar Playa, Santa Maria voor een (luxe) afsluiting van onze rondreis. Dan berichten we jullie zondag avond nog wel even met een samenvatting van onze indrukken.