Dag 13 en 14: Zwarte spikkels en een drukke stad
Door: Ben en Annemarie
Blijf op de hoogte en volg Annemarie & Ben
13 November 2015 | Cuba, Camagüey
Even een verhaaltje over onze bolide, die was al redelijk vuil geworden, maar dan sta je ergens op een parkeerplaats en dan kom je terug en dan staat dat ding weer te blinken. Lopen daar van die cubanen rond (waarschijnlijk pensionado’s gezien hun leeftijd en gezondheidstoestand van het gebit, er missen nogal wat tanden etc) die dan stiekum je auto oppoetsen. Goed voor 2 CUC ben je weer helemaal klaar.
Maar zoals reeds eerder gemeldt hebben ze hier een chronisch gebrek aan nieuw asfalt, maar we hebben een weg mee gemaakt die ze hadden voorzien van een nieuwe laag. Een rijrichting weliswaar maar goed zag er strak uit. Komen we aan het einde van die weg, lijkt onze bolide wel een gecamoufleerde zwart gespotte jaguar. De hele zijkant onder de teer spetters….
Dus dachten we slim te zijn en gewoon wachten op de volgende parkeerplaats met zo’n bejaarde poetser. Inderdaad gevonden, maar de beste man kon alleen de voorruit een beetje schoonkrijgen de rest dus niet. Aangezien we die bak toch een beetje normaal moeten inleveren, hebben bij volgende tankbeurt een pak tissues gekocht (Staat die vent je leip aan te kijken, 30 CUC benzine en pak van die tissues). Maar goed tissue even in de Octaan 94 gedompeld en de zwarte stippen ellende aangepakt. Werkt nog ook, alleen zit er nu een egaal licht bruine teint over de auto.
Terug naar Camaguey, waar we in de ochtend nog even een kerk met een verhaal hebben bezocht. Mooie kerk, Iglesia Nuestra Senora de la Merced , maar het verhaal is dat een lugubere claustrofobische crypte onder ligt met het skelet van moeder en dochter waarop de kakkerlakken nog aan het dansen zijn. Goed dan sta je in die kerk, en wil graag onder het altaar, ik op mijn best spaans een van de kerkdames aangesproken, en het woord skelata deed wonderen. Ze moest ergens een sleutel opduikelen, en nam ons mee onder het hoofdaltaar, waar een piepend hek werd geopend en je inderdaad bukkend door smalle poortjes in een aantal crypten terecht kwam. En inderdaad in crypte 3 lagen de skeletten je aan te gapen, helaas geen kakkerlakken gezien. 2CUC donatie voor het in stand houden van de piepende hekken en ze was weer helemaal blij en wij een ervaring rijker.
Vandaag via een lange weg (350 km) naar Santiago de Cuba gereden en zitten daar nu op het dakterras (met onze dagelijkse beloning van een Moijto) van Hotel Casa Grande aan het centrale plein in de stad (450.000 inwoners). Dorp in een beetje druk, met een hoop aanklampende cubanen, voor een stuk zeep, pennen of wat cash.
Morgen de stad een beetje verkennen.
We zagen gisterenavond nog het verschrikkelijke nieuws uit Parijs, complete waanzin. Je vraagt je af waar je nog een beetje veilig bent in Europa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley